தேவை
இந்த உலகம்
வாய்ப்புகளால் சூழப்பட்டது
இங்கே யாரும்
கண்ணீர் விட்டு கரைந்து போக
அவசியமில்லை
போராடத் துணிந்த
எவருக்குமே
பிரகாசமான எதிர்காலம்
படைக்கப்பட்டிருக்கிறது
தகுதியுள்ள எவருக்கும்
உதவிக்கு நீள்வதற்கு
கரங்கள் ஆயிரம்
காத்திருக்கின்றன
அத்தனைக்கும் தேவை
“நான் வாழ வேண்டும்;
சாதித்துக் காட்ட வேண்டும்”
ஏக்கங்கள் வாடாமல் இதேபோல் இன்னும் எவ்வளவு காலம் மனம் வீசுவேனோ ? என்ற பூவின் ஏக்கம் தனக்கு தேன் கிடைக்குமா என்று பூவிதழை நாடும் வண்டின் ஏக்கம் மாதம் ஓர் நாளாவது விடுப்பு எடுக்காமல் இருப்பேனா ? என்ற நிலவின்
மலையின் காதல் தன் கதிரவனைக் காணாமல் கண் மூடியவளே! கோபத்தால் பனிக்குள் மூழ்கியவளே! உன் காதலை உணராமல் எங்கே சென்றான் அவன்! உன் முழுமையான மலை முகத்தை வெளிக்கொணர புன்னகையோடு காலையில் சூரியன் வெளிவருவான் உன்னை சூழ்ந்துள்ள கருமேகங்களை விலக்கி உன்னிடத்தில்
வணக்கம் தோழமைகளே! நமது தளத்துக்கு தனது கவிதை மூலம் வருகை தந்திருக்கும் சுரபி மூர்த்தி அவர்களை அன்புடன் வரவேற்கிறோம். இத்தனை அழகாய் காதலை சொல்லும் காதலிக்கு அவனின் புன்னகை கிடைக்காமலா போய்விடும் சுரபி. அன்புடன், தமிழ் மதுரா புன்னகையே