தேடித் தேடிப் பார்க்கிறேன்
தொலைந்துவிட்ட என்னை
நிச்சயம் முயன்று முத்தமிடுவேன்
உனைக் காட்டிய கண்ணை
தெவிட்டாமல் பார்த்திருப்பேன்
என் விழி குடிக்கும் உன்னை
கண்ணாளா உன் கண்ணசைவில்
துளிர்க்கும் எந்தன் பெண்மை!!
காட்சிகள் அனைத்தும் திரிந்து
நீ மட்டுமே நிற்க,
காதல் தழலில் கசங்குகிறேன்
நான் என்ன செய்ய?!!
கண்ணுள்ளே கனவில் மட்டும்
வந்துபோவதை நிறுத்து
என்னை உனதாக்கிக்கொள்
என் இமைகளில் முத்தம் கொடுத்து!!!
— அர்ச்சனா
மலையின் காதல் தன் கதிரவனைக் காணாமல் கண் மூடியவளே! கோபத்தால் பனிக்குள் மூழ்கியவளே! உன் காதலை உணராமல் எங்கே சென்றான் அவன்! உன் முழுமையான மலை முகத்தை வெளிக்கொணர புன்னகையோடு காலையில் சூரியன் வெளிவருவான் உன்னை சூழ்ந்துள்ள கருமேகங்களை விலக்கி உன்னிடத்தில்
நம் தளத்தில் தனது அழகான கவிதை மூலம் கால் பதித்திருக்கும் அர்ச்சனா அவர்களை வரவேற்கிறோம். அவரது கவிதைகளைப் படித்துவிட்டு உங்களது கருத்துக்களைப் பகிர்ந்து கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறோம். அன்புடன், தமிழ் மதுரா நீ – நான் கவிதை ஒன்று
தேய்ந்துபோன கனவுகள் வானவில்லை ரசித்திருந்தேன் வண்ணத்துணிகள் பெற்றேன் வெளுப்பதற்கு.. வயிற்றுப்பசியார விழைந்தேன் பற்றுப் பாத்திரங்கள் கிடைத்தன தேய்ப்பதற்கு.. நான் செய்வதும் அகழ்வுதான்; குடைந்தெடுப்பது கற்சிலைகள் அல்ல கருங்கற்கள்.. அருகருகே அமர்ந்து கல்வி கற்க அனுமதிக்கப்படவில்லை அதனால் அடுக்கடுக்காய் வரிசைப்படுத்துகிறேன்