தேவை
இந்த உலகம்
வாய்ப்புகளால் சூழப்பட்டது
இங்கே யாரும்
கண்ணீர் விட்டு கரைந்து போக
அவசியமில்லை
போராடத் துணிந்த
எவருக்குமே
பிரகாசமான எதிர்காலம்
படைக்கப்பட்டிருக்கிறது
தகுதியுள்ள எவருக்கும்
உதவிக்கு நீள்வதற்கு
கரங்கள் ஆயிரம்
காத்திருக்கின்றன
அத்தனைக்கும் தேவை
“நான் வாழ வேண்டும்;
சாதித்துக் காட்ட வேண்டும்”
தேடித் தேடிப் பார்க்கிறேன் தொலைந்துவிட்ட என்னை நிச்சயம் முயன்று முத்தமிடுவேன் உனைக் காட்டிய கண்ணை தெவிட்டாமல் பார்த்திருப்பேன் என் விழி குடிக்கும் உன்னை கண்ணாளா உன் கண்ணசைவில் துளிர்க்கும் எந்தன் பெண்மை!! காட்சிகள் அனைத்தும் திரிந்து நீ மட்டுமே நிற்க,
ஏக்கங்கள் வாடாமல் இதேபோல் இன்னும் எவ்வளவு காலம் மனம் வீசுவேனோ ? என்ற பூவின் ஏக்கம் தனக்கு தேன் கிடைக்குமா என்று பூவிதழை நாடும் வண்டின் ஏக்கம் மாதம் ஓர் நாளாவது விடுப்பு எடுக்காமல் இருப்பேனா ? என்ற நிலவின்
அவனவளின் ஆதங்கம் குடும்பமே குழந்தையின் வருகையை குதூகலத்துடன் எதிர்நோக்கி காத்திருந்தது அவன்(ஆண்) தான் வேண்டுமென ஒரு சிலர் அவள்(பெண்) தான் வேண்டுமென ஒரு சிலர் குறையற்ற குழந்தை எதுவாயினும் சரி என்று ஒரு சிலர் நாட்கள் நகர்ந்தது வசந்தம் வந்தது